Αν είχα πειστεί ότι αυτού του τύπου η αξιολόγηση θα οδηγήσει σε καλύτερη εκπαίδευση, θα συμμετείχα. Έχω πειστεί όμως ακριβώς για το αντίθετο. Ότι δηλαδή πίσω από όλα το ζητούμενο δεν είναι η αύξηση της ποιότητας στην εκπαίδευση, αλλά η μείωση των δαπανών στην παρεχόμενη εκπαίδευση. Κι αυτό είναι ξεκάθαρο στα μάτια μου, γιατί δεν διακρίνω τον ίδιο ζήλο στην αξιολόγηση συνολικά της εκπαιδευτικής δομής .
Στα σχολεία το κυρίαρχο που βλέπει κανείς τα τελευταία χρόνια είναι η απογοήτευση των εκπαιδευτικών. Εξαγγελίες: Νέο σχολείο, Πρώτα ο μαθητής, Ψηφιακό σχολείο, Κοινωνικό σχολείο… είναι λόγια και μόνο λόγια. Γνωρίζουμε ότι οι bottom up αλλαγές και παρεμβάσεις, αυτές δηλαδή που γίνονται από εσωτερική και πραγματική ανάγκη των εκπαιδευτικών, που τις θέλουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και όχι οι top down αλλαγές είναι αυτές που χαρακτηρίζουν κι έχουν μεγαλύτερη σημασία για τον χώρο.
Ποιος ο στόχος αλήθεια της αξιολόγησής μου; Καθόλου προφανής η απάντηση, ακόμα και γι΄ αυτόν που είναι έξω από τον χώρο της εκπαίδευσης.
Γιατί η αξιολόγησή μου να γίνει με αυτόν τον …εξ αποστάσεως τρόπο;
Δεν θέλω να συμπληρώνω πλατφόρμες τέτοιου τύπου με ό,τι κείμενα επιλέξω εγώ, μόνο και μόνο για να τις …γεμίσω κι εγώ με δικά μου λόγια και απλά να είμαστε όλοι ικανοποιημένοι με …γεμάτες πλατφόρμες και …πορτφόλια και πολύ καλό ή εξαιρετικό βαθμό. Αισθάνομαι ότι έχω αξιολογηθεί και αξιολογούμαι καθημερινά από τους προϊσταμένους μου, τους συναδέλφους μου (που 100 από αυτούς είχα την τύχη και τη χαρά να τους επιμορφώσω τα τελευταία χρόνια στο έργο «Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών για την Αξιοποίηση και Εφαρμογή των ΤΠΕ στη Διδακτική Πράξη») τους γονείς των μαθητών, κυρίως όμως από τα εκατοντάδες παιδιά, που βλέπω τον βαθμό που μου βάζουν στα μάτια τους. Στ΄ αλήθεια αισθάνομαι γεμάτος. Το επάγγελμά μου μου έδωσε την ικανοποίηση της καθημερινής και πραγματικής αξιολόγησης.
Το ποίημα του Καβάφη «Che fece... il grand rifiuto» ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση, αλλά και στις μέρες μας γενικά:
Σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους ἔρχεται μιὰ μέρα
ποῦ πρέπει τὸ μεγάλο Ναὶ ἢ τὸ μεγάλο τὸ Ὄχι
νὰ ποῦνε. Φανερώνεται ἀμέσως ὅποιος τόχει
ἕτοιμο μέσα του τὸ Ναί, καὶ λέγοντας τὸ πέρα
πηγαίνει στὴν τιμὴ καὶ στὴν πεποίθησί του.
Ὁ ἀρνηθεὶς δὲν μετανοιώνει. Ἂν ρωτιοῦνταν πάλι,
ὄχι θὰ ξαναέλεγε. Κι ὅμως τὸν καταβάλλει
ἐκεῖνο τ’ ὄχι — τὸ σωστὸ — εἰς ὅλην τὴν ζωή του.
Πομώνης – Μαρμαράς Εμμανουήλ, διευθυντής του Δ.Σ. Σαγεΐκων Αχαΐας
ΜΑΝΟΛΗ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ.ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ.ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ,ΘΕΛΟΥΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ.ΣΤΟ ΑΙΓΙΟ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΟΠΟ ΕΓΙΝΕ ΤΡΙΩΡΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΟ 3ο Δ΄Σ ΑΙΓΙΟΥ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΟΙ ΣΧΟΛΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΠΕ70 ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΤΣΑΜΠΑΖΗ ΠΕ60.ΟΤΑΝ Ο ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕ ΤΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ,ΑΡΚΕΤΟΙ ΜΠΗΚΑΝ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟ!!!!!! ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.ΤΕΤΟΙΑ ΔΟΥΛΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΦΟΒΟΣ!!!ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΕΙΠΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΤΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΘΑ ΑΛΛΗΛΟΜΗΝΥΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΛΑΚΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΞΥΛΟ ΜΕΡΙΚΟΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΤΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Ο ΜΕΣΑΖΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΡΕΙ!!!!!!ΤΕΤΟΙΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ!!!!ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ-ΓΙΑ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ-ΔΙΕΔΩΣΕ ΟΤΙ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ!!!!!!ΤΟΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ.....ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕ ΕΙΝΑΙ Ή ΨΕΥΤΗΣ Ή ΧΕΣΤΗΣ.ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΔΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΤΗΝ ΗΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΙΤΑΡΙ ΠΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΛΑΟΣ. ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΕΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΜΕΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ-ΓΝΩΣΤΩΝ ΠΑΡΑΜΑΓΑΖΩΝ-ΛΕΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜανώλη, Μπράβο!!!!!! ¨Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά" Μόνο αυτό έχω να πω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρειάζονται κότσια για αυτό που έκανες.
η ΑΓΑΠΗ, η ΚΑΛΟΣΥΝΗ, ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ, η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, η ΕΥΓΕΝΕΙΑ και η ΥΠΟΜΟΝΗ σου προς συναδέλφους και μαθητές είναι άξια θαυμασμού για μένα. Και τώρα με την άρνησή σου στις διαδικασίες αξιολόγησης ήρθε να προστεθεί και η ΣΥΝΕΠΕΙΑ.
Μανώλη, τελικά τα κότσια σου ήταν μεγαλύτερα από τα δικά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜανώλη, μπράβο!!! Σε κάθε ομάδα αυτός που θέλει να ηγείται πρέπει να εμπνέει (σεβασμό, ιδέες, αξίες...) κι εσύ το ΄χεις συνάδελφε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ΄σαι καλά.
Tα άξια λόγου δεν χωράν σε φάκελο αξιολόγησης
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσοι δουλεύομε σε σχολεία θα συμφωνήσουμε ότι τα τελευταία χρόνια το κλίμα μέσα στα σχολεία έχει αλλάξει, ο φόβος για την αξιολόγηση είναι μια από τις βασικές αιτίες .Ποσόστωση ,δείκτες, ανταγωνιστικότητα ,επιχειρηματικότητα ,πλατφόρμες, «προσόντα» κινητικότητα ,διαθεσιμότητα ,πειθαρχικά……λες και δουλεύομε σε εργοστάσιο και όχι με παιδια.Το δημοτικό στα Σαγεικα, το σχολειο μου, είναι ίσως το πιο δύσκολο σχολειο στην Δυτική Ελλάδα ,ακραία φτώχια με την πλειοψηφία των μαθητών Ρομα .Ο Μανόλης ο συνάδελφος διευθυντής δεν μπήκε στην αξιολόγηση, προφανώς δεν χωρούσαν στο φάκελο του τα εκατοντάδες παπούτσια που μαζεύουμε και μοιράζουμε στα παιδία ,τα κιβώτια με τα ρουχα,οι προσπάθειες να έρθει ο γιατρός στο σχολειο να εξέταση τα παιδία για πιστοποιητικά υγείας εμβόλια κτλ ,η υπερπροσπάθεια όλων να εντάξουμε τα παιδία που έρχονται πρώτη φορά στο σχολειο . Δεν χωρά η βοήθεια που δίνεις στους νέους συνάδελφους, ο σεβασμός της τοπικής κοινωνίας ,οι, αμέτρητες ώρες κουβέντας με τους μαθητές ,ξέρεις τους ζορικους!.θα μπορούσα να πω πολλά ακόμα όμως το μεγαλύτερο Μανόλη αυτό που δεν χωρά με τίποτα είναι οι αγκαλιά των παιδιών ,τα μάτια τους, το χαμόγελο τους Πολλά τα άξια λόγου λοιπόν και άξια λόγου και η στάση σου ……εγώ δεν θα γίνω αξιολογητης.Μεγαλη τύχη και τιμή που υπηρετώ μαζί σου